Podstawowym jakościowym, wymiernym parametrem wykładziny jest skład włókna, czyli, z czego jest ono zrobione, z jakiej substancji wykonano poszczególne „nitki”. Okazuje się, iż atest odporności ogniowej, na wymaganym przez prawo poziomie można uzyskać na prawie wszystkie rodzaje włókien używanych do produkcji wykładzin – nawet na te, które nie nadają się do użytku w obiektach użyteczności publicznej.

Poliamid i polipropylen - obie te „dziwne” nazwy, to składniki włókna, z którego jest zbudowane runo wykładziny. Są to najczęściej spotykane wykładziny najczęściej oznaczane jako PA lub PP – wszystkie inne nazwy są nazwami własnymi producentów określającymi dokładny rodzaj tych dwóch materiałów. PA – poliamid, PP – polipropylen. Nie ma stuprocentowej, jednoznacznej odpowiedzi, które włókno jest najlepsze. Ogólnie przyjęło się wśród fachowców, iż jest to poliamid, ale pod warunkiem, że nie został wyprodukowany z odpadków w fabryce na końcu świata. W tym wypadku markowy polipropylen, np. doskonały jakościowo i wytrzymałościowo Meraklon, okaże się o II klasy lepszym materiałem na wykładzinę podłogową, którą mamy użytkować.

Po krótce opisując poliamid  należy zwrócić uwagę, że jest włóknem bardziej wytrzymałym na ścieranie. Jego konstrukcja ukrywa lepiej zabrudzenia od polipropylenu. Kolorystyka jest bardziej żywa i dłużej zachowuje swój pierwotny wygląd. Lepiej pochłania barwniki, a więc można otrzymać bardziej nasycone barwy. Poliamid polecam do miejsc o dużym i bardzo dużym natężeniu ruchu.

Polipropylen jest materiałem, z którego łatwo usuwa się plamy, bo szybciej oddaje wilgoć. Ale włókno łatwiej się udeptuje i ściera. Zaletą jest bardziej atrakcyjna cena.

Warto zwrócić uwagę na producenta. Często markowy polipropylen np. Meraklon, może być lepszy od najtańszego poliamidu. Tak więc wybór włókna zależy od miejsca, w jakim chcemy je zastosować. Najlepiej zapytać o to doświadczonego doradcę.